Galdrabók

  Egidiusmesse - św. Egidiusa (św. Idzi) albo Kvernknarren czyli dzień młyna św. Idzi (~640-710†) z Prowansji. Trudno coś sensownego o nim napisać, bo większość jego legendy (datowanej na IX -XI wiek) jest kalką innych świętych. Mamy zatem rozdawnictwo majątku, rodzinę królewską, cuda i łanię, która dokarmiała naszego świętego. Mamy też skromność i wstyd za dokonane – te dobre czyny- mamy darowanie zakonu i jedyne co może być prawdą, że pod koniec życia władza nad nim została przeniesiona z lokalnego kardynała bezpośrednio pod władzę papieską (egzempcja czyli przeniesienie władzy nad człowiekiem pod jurysdykcję kogoś wyżej postawionego) święty patronuje – brakowi wody primstaven : koła młyńskie, nożyce do ścinania owiec i krzyż Dzisiejszy dzień jest bardzo uzależniony od wody. Dzisiaj się mieli zboża. Dla tego dzisiaj mamy w primstaven znak dwóch kamieni młyńskich. Dzisiejszy dzień jest też uzależniony od Nożyczek. Dzisiaj się ścina wełnę z owiec po całym roku. W...

  Marimesse fyrre - święto wniebowstąpienia Maryi Postać którą tu opiszę dawno odkleiła się od bycia człowiekiem z perspektywy zwykłego człowieka i raczej nie należy tej legendy brać na poważnie. Maria zgodnie z tradycją z Efezu żyła coś koło 50 lat. Teraz tak. W tym miejscu należy wspomnieć że wiele współczesnych dogmatów opierało się o „posiadanie relikwii” czyli niejako pamiątek po zmarłym świętym. Nasze spojrzenie na relikwie jest zaczerpnięte z Grecji gdzie normą była pamiątka po tacie w formie ucho czy zdarty skalp. I nie jest to jakimś wybitnym kuriozum. Ludy o większej świadomości animistycznej tępiąc kult czaszki dawno zdechłego misia sami się kłaniają uschniętej ręce albo nadpleśniałej wątrobie. Relikwie. Kościół rzymski nie posiadał żadnej faktycznej relikwii Maryjnej poza paskiem. Kościół Rzymu wschodniego (między innymi cerkiew) posiadało też „sutek” matki Jezusa gdzieś się jeszcze szlajają fiolki mleka Maryjnego ale to wszystko. (nota bene któryś święty skom...

  Larsmesse (Larsok ) – świętego Wawrzyńca Patron Diakonów, ubogich, wypalaczy węgla, wypalaczy kawy, piwowarów, administratorów, szklarzy, uczniów, studentów, archiwistów, bibliotekarzy i innych zawodó związanych z ogniem. Przyczyna? Usmażyli go na ruszcie. Żywcem. Za bezczelność względem panującego władcy. Jak to było ? Wawrzyniec był skarbnikiem kościoła. Jego bezpośrednim zwierzchnikiem był Papierz Sykstus II. Któryś kolejny cesarz stwierdził że majątek kościoła by mu się przydał i stwierdził że se go po prostu weźmie. Z tej okazji kazał pojmać papieża i wydać go na męki. Cesarz powiedział naszemu Wawrzyńcowi że ma trzy dni na przytarganie majątku władcy. Skarbnik spędził dane mu trzy dni na rozdanie całego majątku biednym, wdowom i trędowatym. Potem zebrał ich razem i poczłapali do kościoła. Oficjalnie powiedział „oto majątek kościoła” Za tą bezczelność cesarz kazał go usmażyć. Ponoć w połowie kary domagał się by go odwrócili na drugą stronę bo „jedna strona upieczon...