szyfr runiczny framhald
Szyfry runiczne, po co się ich używa.
Są dwa powody, pierwszy jest prozaiczny. Precyzja działania- runy jako czysta forma Magii ma niezwykle szerokie spektrum działania jak również interpretacji, weźmy prostą runę "isa" Jest niezwykle luźno interpretowana jako "lód". Po bardziej dogłębnej analizie można wywnioskować że mówimy o: stagnacji, zatrzymaniu, zamrożeniu. Dalsza interpretacja mówi o twardości, kruchości, pięknie(każdy chyba się zachwycał -a może tylko ja- nad pięknem płatka śniegu który było nie było jest lodem).
Drugi to tajemnica.
Magia w dawnych czasach była czymś naturalnym, używanym na co dzień. Ale umówmy się co do jednego nie była mile widziana w każdym środowisku. By ukryć działania swoje przed innymi były stosowane znaki ukrywające prawdziwe znaczenie a było ich co nie miara. W dawnych czasach stosowano metody wyszywania run w materiale tak by nikt nie znał ich znaczenia a na pierwszy rzut oka wyglądały jak zwykłe haftki w ubraniu, były znaki ryte, wycinane, wypalane wydrapywane i czym tam się magowie umieli popisywać z inwencją twórczą. Magowie islandzcy nie mieli inaczej niż europejscy. Geir Vigfússon autor kilku foliałów popełnił nawet księgę zwaną HULD którą już opisywałem. Może zadajmy pytanie „po co ukrywać swoje działania magiczne”.
Magowie nie posługują się zawsze swoimi mocami tylko i wyłącznie by udobruchać moce i duch które istnieją w naszej okolicy. Strach przed magami głównie pojawił się dlatego że ludzie uznawali ich za niebezpiecznych a współczesna moda na „prawo karmy” jest z punktu widzenia klasycznego maga infantylna, porównać ją można do wiary dziecka w św. Mikołaja.
Początkujący adept tak zwanych sztuk tajemnych jest w stanie ukraść siłę witalną, zmniejszyć wole człowieka czy wkurzyć ducha tak by kogoś zaatakował. Nie jest to oczywiście proste, ale jest to osiągalne. Nasuwa się pytanie: "po co adeptowi taka wiedza?" Oczywiście po to żeby wiedział jak się bronić przed takimi praktykami. Musi znać metody kradzieży mocy innych by samemu nie paść ofiarą takiej kradzieży. By wiedzieć że ktoś próbuje zakląć jego moc w przedmiocie. Jakie znaki rozdrażnią ducha? Jakie go udobruchają? Jeżeli zobaczy takie znaki w okolicy musi je rozpoznać i wiedzieć czy i jakie znaki może usunąć by nie zaognić ewentualnego konfliktu. Musi wiedzieć jakie przedmioty są używane by spętać wolę i co zrobić z takim przedmiotem. W tym artykule przedstawię wam „framhald” szyfr runiczny oznaczony numerem 329 i jest opisany jako ostatni szyfr runiczny z „huld manuscript”
framhald- kontynuowany/ następujący/ kolejny
Zastosowanie-Moja własna interpretacja.
Używany do zaznaczenia że coś ma dopiero nadejść bądź nastąpić Podkreślenie że ma nadejść "po", bądź kontynuacją czegoś "przed".
zawiera 26 znaków podpisanych pod alfabet stosowany w okresie życia autora czyli w latach 1813-1880
oto moja próba "przepisania" tego szyfru.
Nie jestem grafikiem a zdjęcia są wyłącznie poglądowe by przybliżyć wam jak dokładnie wygląda każdy znak




Celem przypomnienia szyfr został stworzony na wyspie Islandia i w tym języku powinny być pisane słowa/zdania tego szyfru.
EDIT
Podczas tłumaczenia popełniłem błąd mianowicie błąd w tekście Ö=>Ð
Są dwa powody, pierwszy jest prozaiczny. Precyzja działania- runy jako czysta forma Magii ma niezwykle szerokie spektrum działania jak również interpretacji, weźmy prostą runę "isa" Jest niezwykle luźno interpretowana jako "lód". Po bardziej dogłębnej analizie można wywnioskować że mówimy o: stagnacji, zatrzymaniu, zamrożeniu. Dalsza interpretacja mówi o twardości, kruchości, pięknie(każdy chyba się zachwycał -a może tylko ja- nad pięknem płatka śniegu który było nie było jest lodem).
Drugi to tajemnica.
Magia w dawnych czasach była czymś naturalnym, używanym na co dzień. Ale umówmy się co do jednego nie była mile widziana w każdym środowisku. By ukryć działania swoje przed innymi były stosowane znaki ukrywające prawdziwe znaczenie a było ich co nie miara. W dawnych czasach stosowano metody wyszywania run w materiale tak by nikt nie znał ich znaczenia a na pierwszy rzut oka wyglądały jak zwykłe haftki w ubraniu, były znaki ryte, wycinane, wypalane wydrapywane i czym tam się magowie umieli popisywać z inwencją twórczą. Magowie islandzcy nie mieli inaczej niż europejscy. Geir Vigfússon autor kilku foliałów popełnił nawet księgę zwaną HULD którą już opisywałem. Może zadajmy pytanie „po co ukrywać swoje działania magiczne”.
Magowie nie posługują się zawsze swoimi mocami tylko i wyłącznie by udobruchać moce i duch które istnieją w naszej okolicy. Strach przed magami głównie pojawił się dlatego że ludzie uznawali ich za niebezpiecznych a współczesna moda na „prawo karmy” jest z punktu widzenia klasycznego maga infantylna, porównać ją można do wiary dziecka w św. Mikołaja.
Początkujący adept tak zwanych sztuk tajemnych jest w stanie ukraść siłę witalną, zmniejszyć wole człowieka czy wkurzyć ducha tak by kogoś zaatakował. Nie jest to oczywiście proste, ale jest to osiągalne. Nasuwa się pytanie: "po co adeptowi taka wiedza?" Oczywiście po to żeby wiedział jak się bronić przed takimi praktykami. Musi znać metody kradzieży mocy innych by samemu nie paść ofiarą takiej kradzieży. By wiedzieć że ktoś próbuje zakląć jego moc w przedmiocie. Jakie znaki rozdrażnią ducha? Jakie go udobruchają? Jeżeli zobaczy takie znaki w okolicy musi je rozpoznać i wiedzieć czy i jakie znaki może usunąć by nie zaognić ewentualnego konfliktu. Musi wiedzieć jakie przedmioty są używane by spętać wolę i co zrobić z takim przedmiotem. W tym artykule przedstawię wam „framhald” szyfr runiczny oznaczony numerem 329 i jest opisany jako ostatni szyfr runiczny z „huld manuscript”
framhald- kontynuowany/ następujący/ kolejny
Zastosowanie-Moja własna interpretacja.
Używany do zaznaczenia że coś ma dopiero nadejść bądź nastąpić Podkreślenie że ma nadejść "po", bądź kontynuacją czegoś "przed".
zawiera 26 znaków podpisanych pod alfabet stosowany w okresie życia autora czyli w latach 1813-1880
oto moja próba "przepisania" tego szyfru.
Nie jestem grafikiem a zdjęcia są wyłącznie poglądowe by przybliżyć wam jak dokładnie wygląda każdy znak




Celem przypomnienia szyfr został stworzony na wyspie Islandia i w tym języku powinny być pisane słowa/zdania tego szyfru.
EDIT
Podczas tłumaczenia popełniłem błąd mianowicie błąd w tekście Ö=>Ð



Komentarze
Prześlij komentarz