AngloSaski Poemat Runiczny cz 2


ᚦ w kulturze AngloSaskiej
cierń w formie rzeczownikowej oraz przymiotnikowej

Popularną rośliną kolczastą na terenie Anglii to między innymi Gług (w Języku Angielskim Hawthorn)

tłumacząc znaczenie tej runy nie należy zapominać o nazwie z języka proto-germańskiego „Þurs”
oznacz to dosłownie olbrzym ale nie olbrzym w odniesieniu do wielkoluda lecz Þursatru pierwotne dzieci głębi genugapag najbardziej mądre i chaotyczne(najmniej ograniczone formą) istoty jakie można spotkać na całym znanym świecie
jest natomiast mało prawdopodobne by nazwa AngloSaska miała pokrewieństwo lingwistyczne z nazwą proto-germańską i należało by się bardziej pochylić nad znaczeniem kulturowym związanym z celtyckimi wierzeniami. Niestety nie wiadome jest czy „kolczastość” tej runy była wiązana z jakąkolwiek rośliną występującą na terenie dawnej czy współczesnej Anglii.

„Þ” i „Д jako wielka litera jest do tej pory używana na terenie współczesnej Islandji i jest odczytywana jako „th”/„tf” ponieważ … fonetycznie brzmi to dla polaków jak  próba wypowiedzenia przez zęby liter th „ Þ” występuje również w alfabecie gotyckim pod postacią „𐌸” i nosi nazwę thurisaz

ᚦ Ðorn byþ ðearle scearp; ðegna gehwylcum
   anfeng ys yfyl, ungemetum reþe
   manna gehwelcum, ðe him mid resteð.

Ciernie są bardzo ostre,
wrogiem są każdemu rycerzowi w dotyku,
ciężko jest w nich usiedzieć.

ᚦ  Thorn
  The thorn is exceedingly sharp,
   an evil thing for any knight to touch,
   uncommonly severe on all who sit among them.

ᚩ  w kulturze AngloSaskiej
bóg (istota boska), usta

niestety nie znalazłem żadnego potwierdzenia że słowo „Ós” istnieje w słowniku staroangielskim bądź proto-germańskim czy starogermańskim
poniższe słowa oznaczają usta w rużnych językach
staroangielski mūþ ,Proto-Germański *munþaz, północno-Fiński müd, müth, müss, południowo-Fiński mûn, Niemiecki mond, Germański Mund ,  Szwecki mun,  Norweski munn,  Islandzki munnur
Gocki 𐌼𐌿𐌽𐌸𐍃 munþs, staro-Grecki μάσταξ mástax, Walijski mant
Natomiast słowo „Ós” jest prawdopodobnie nazwą własna dla narzędzia do „wykonywania słów” tak samo jak nóż do masła jest stosowany wyłącznie do smarowania masła na chlebie, ma odpowiedni kształt i odpowiednią ostrość przeznaczoną wyłącznie do rozsmarowywania masła na chlebie.
Może zacznijmy dlaczego usta są tak ważne. Futhark to forma zapisu słowa, na właśnie tej podstawie powstał między innymi Gasldur- sztuka zapisu słowa. Kobiety także rozwinęły własną metodę magii nazwaną  Seiðr ale kobiety nie zapisywały swoich słów. Kobiety wplatały je w nici wzorem wielkiej Frei i Norn strażniczek studni przeznaczenia. Słowo jest jednym z trzech kolumn podtrzymujących  moc jaką posiadamy na równi z azami vanami jotunami i każdym stworzeniem posiadającym wolę Ponieważ oddech a co za tym idzie słowo jest reprezentacją woli każdej żywej istoty. Pozostałe filary mocy to krew-duch i pasja. Z tego powodu wnoszę również drugie znaczenie runy „Ós” czyli bóg, ale nie bóg w formie jedynego stwórcy ale pierwiastek boski jaki niesie w sobie słowo.
Oczywiście należy tutaj wspomnieć także o Norweskim poemacie runicznym gdzie runa anszu została nazwana  óss  co według znawców oznacza ujście np. ujście rzeki a w tym przypadku ujście słów.

W przypadku runy ós odpowiada literze „o”, występuje także w gotyckim alfabecie w formie 𐌰  a nazwaną jest ansuz
nie należy uznawać runy ós za czystą formę runy ansuz która jest najczęściej kojarzona z tym właśnie miejscem w klasycznym futhark'u. Nie bez powodu alfabet anglo-saski jest nazywany futhork'iem

anglo-sasi rozwineli  samą rune ᚨ  w 3 inne litery czyli ᚩ Ós(o), ᚪ Oak(a) i ᚫ Ash(æ)

ᚩ Ós byþ ordfruma ælere spræce,
   wisdomes wraþu ond witena frofur
   and eorla gehwam eadnys ond tohiht.

Usta są źródłem każdej rozmowy,
wspomaga mądrość i zadowolenie mądrych,
błogosławieństwo i rozrywka dla możnych.

ᚩ Os
   The mouth is the source of all language,
   a pillar of wisdom and a comfort to wise men,
   a blessing and a joy to every knight.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Lussimesse – św. Łucji z Syrakuzy

Obraz
  Lussimesse – św. Łucji z Syrakuzy Męczenina i dziewica. Było sobie tak że młoda Łucja nie chciała się wydać za mąż. Najwidoczniej mąż jej nie pasował. (mały spoiler – stwierdziła że umrze dziewicą i tak też przysięgła przed ołtarzem) jęczała zatem mamie że ona nie chcę i że chcę na grób św. Agaty w Katanii. Matka i tak chora była więc stwierdziła że nie będzie młodej zabraniać a i dla niej chwila spokoju w domu. Zatem nasza dziewica powędrowała na grób i wymodliła cud dla mamy – wyzdrowienie. Mamusia tak się ucieszyła że ślub odwołała a „posag biednym rozdała”. Pan młody zmarszczył brewkę (było nie było nie dość że majątek koło nosa przeszedł to i sama Łucja była pięknością znaną w całej okolicy. Szczególnie jej oczy … ) Więc Pan młody wzieł i brewkę zmarsczył i poleciał na skargę do prefekta. Ze nie dość że się umówili to teraz piniendze rozdajo i kobity nie dajo. Tak sobie młody z prefektem uzgodnili i ustalili. Pal licho z kasą. Młoda ma być obchajtana bo młody ją kocha...
Czytaj więcej

Nilsmesse – św. Mikołaja

Obraz
  Nilsmesse – św. Mikołaja Postać Mikołaja obrosła tyloma legendami że ta postać w jaki kolwiek sposób opisana będzie i tak za mało opisana. Może zacznijmy od św. Mikołaja z Miry. Postać Biskupa żyjącego na przełomie wieku trzeciego i czwartego już jest obrośnięta ogromną ilością legend. Od czasów najmłodszych wykazywał się bardzo dużą oszczędnością. Nie ssał piersi Mamki w środy i piątki, od lat dziecięcych przestrzegał postu piątkowego a zanim stał się głęboko wierzącym chrześcijaninem -uratował żołnierzy przed pewną śmiercią w górach. Darował złoto dla biedncy siustr które miały być sprzedane do domu publicznego, pomagał biednym i był bardzo skromny i o dziwo nie zmarł z powodów męczeńskich. Obecna postać świętego mikołaja to mieszanka obrazu Dziadka Mroza (fińskiej postaci przynoszącej prezenty właśnie w okolicach tych dni) Óðinn’a (odyna) dającego prezenty w formie drobnych upominków takich jak pierścienie i broń dla tych których upatrzył sobie i maskotki coca coli któ...
Czytaj więcej

Annadagen – Dzień Anny (Matka Maryi Matki Bożej)

Obraz
  Annadagen – Dzień Anny (Matka Maryi Matki Bożej) Dzisiaj obchodzimy Dzień poczęcia Maryi dziewicy. Uwaga legenda która budzi masę kontrowersji bo de facto została napisana mniej więcej w 12-14 wieku gdy kult Maryjny się rozrósł do – jak na tamte czasy – do niebotycznych rozmiarów. Otóż była sobie rodzina która miała być rodzinami Marii Dziewicy. Byli to Anna i Joachim. Bardzo się kochali ale… Ale ich związek nie został pobłogosławiony dzieckiem. Frustracja się pogłębiała i w efekcie końcowym się rozstali. „po pewnym czasie” spotkali się pod złotą bramą Jerozolimy i tam się „zjednoczyli” (tak w legendzie jest to powtórzone w tej kolejności – najpierw spotkali potem zjednoczyli i wszystko w jednym miejscu). Po dziewięciu miesiącach Narodziła się nasza mała przyszła matka boga…. Znaczy Maria matka Jezuska oskarżana o bycie dziewicą do końca dni swoich. Zgodnie z legendą Anna miała jeszcze dwie córki z dwóch innych małżeństw i wszystkie nazwała Maria. Primstaven : ...
Czytaj więcej