AngloSaski Poemat Runiczny cz 3

ᚱ w kulturze AngloSaskiej

przejażczka, jazda, przejazd, ścieżka, 

przejechać, podjechać, podrużować, wjechać, pędzić, umożliwiać jazdę, odbywać swoją drogę, szybować, płynąć, wozić się, okrążać, dokuczać(w formie taktyki podjazdowej), pokryć

Za bardzo nie wiem co tu napisać... Owszem mogę pisać że podroż może obfitować w dobre i złe skutki, dobre i złe przygody, znajomości czy inne ale było by to klasyczne lanie wody a ja nie lubię tego robić.
Należy jednak napisać że w zależności od majątku podróżującego podroż była różna. Bogacze zwykle jeździli konno, a biedota raczej tupała na piechotę. Koń był drogą "imprezą" dla człowieka i często utrata konia była większym nieszczęściem niż utrata połowy pieszego oddziału, czy nawet ładunku. należy też napisać że Anglo-Sasi bardziej utożsamiali podroż z drogą piszą przez ostępy leśne i polne a germanie kontynentalni bardziej z łodzią ze względu na warunki w jakich żyli (szybciej było popłynąć do sąsiedniej wsi niż pojechać nawet koniem z prostego powodu więcej było fiordów niż dróg) Podroż w wiekach średnich też n ie trwała godzinę czy dwie a dzień bądź dwa, wizyta również nie trwała 15-30 min bo na tyle to się szło do sąsiada zza płota.
Prawdopodobnym ojcem dla samej runy jest łacińska „r” i taką samą literą jest w przełożeniu na język współczesny. W alfabecie gotyckim mamy tą runę w odpowiedniku  𐍂 a jej pełna nazwa to raidō

ᚱ Rad byþ on recyde rinca gehwylcum
   sefte ond swiþhwæt, ðamðe sitteþ on ufan
   meare mægenheardum ofer milpaþas.

Podróż jest prosta dla każdego,
dopóki w domu zostaje
Odwagę wzmacnia temu kto nowe
szlaki odkrywa
na grzbiecie dzielnego konia.

ᚱ Rad
   Riding seems easy to every warrior while he is indoors
and very courageous to him who traverses the high-roads
on the back of a stout horse.

ᚳ w kulturze AngloSaskiej

pochodnia

i tutaj jest kłopot jak to tłumaczyć bez metafizyki. Pochodnia jest symbolem opanowanego Ognia. Jak dobrze wiemy ogień jest i dobry i zły zresztą jak wszystko w germańskiej mitologii. Ogień jest kojarzony przede wszystkim z ruchem tak samo jak lód jest kojarzony z całkowitą stagnacją. Azem kojarzonym z runą cen jest Loki po niebie kroczący jako synonim ruchu kontrolowanego i opanowanego. Jest z jednej strony niszczycielskim azem ponieważ az-gard doświadczył wielu kłopotów właśnie dzięki temu olbrzymowi z muspell ale również to właśnie on był najczęstszym „wybawieniem” dla mieszkańców koronnego świata drzewa yggdrasil Tak samo pochodnia z jednej strony symbolizuje ogień na którym możemy coś ugotować, Możemy się nim ogżać a także oświetlić ciemność w którym kryją się tajemnice. Ale jej płomień równie dobrze może przypalić jedzenie spalić schronienie a także wypalić wzrok jak i zapobiec właśnie tym wypaleniem rozprzestrzenianie się choroby.
W tym miejscu po raz kolejny podkreślę że Skandynawowie nie postrzegali nocy i mroku jako czegoś złego lecz jako coś w czym „zaklęta jest tajemnica i mądrość” To właśnie w mroku genugapag zawarta jest największa mądrość i największa moc. My przyzwyczajeni do światła musimy wykorzystać pochodnie między innymi by odkryć te tajemnice.

Co do pochodzenia kształtu/wzoru samej runy można by się spierać bo ewoluowała na przestrzeni lat. Najstarsza znana runa najbardziej przypomina łacińskie „c” i leżące na „placach bądź brzuszku” c , w wersji … translacyjnej najczęściej oznacza twarde c czytane w Polsce jak k  Nie jestem pewnie czy w alfabecie gotyckim istnieje „następca” bazujący na tej konkretnej runie więc wole tutaj nie umieszczać domysłów nie potwierdzonych naukowo.

ᚳ Cen byþ cwicera gehwam, cuþ on fyre
   blac ond beorhtlic, byrneþ oftust
   ðær hi æþelingas inne restaþ.

Pochodnia daje jasny płomień
dla wszystkich lśni i rozjaśnia mrok,
chroniąc miejsce spoczynku władcy.

ᚳCen
The torch is known to every living man by its pale, bright flame;
it always burns where princes sit within.