Óðinn - co to w końcu oznacz

Óðinn, Wóden, Wuotan. Imię jednookiego, Pana szubienic, władcy szaleństwa i największego kanciarza w historii legendarnego Asgard’u. 

Tutejsza moja pogadanka (a raczej popisanka) nie będzie o jego legendarnych czynach, nie będzie o złamanych sercach, kradzieżach, oszustwach czy wielkich bitwach. Jak doskonale wiecie, jednooki lubił być w centrum wydarzeń. Szczególnie gdy mógł coś uskrobać dla siebie. Dzisiaj przedstawię wam jego imię (imiona), znaczenie tegoż w kulturze i jak definiowano tą postać w rożnych zakątkach germańskiego świata. 

Dla osób ciekawych, to co będę teraz uprawiał nazywa się: egzegeza wsteczna lingwistyczna. 

Egzegeza (ἐξήγησις exḗgēsis – starogrecki) => wyjaśnienie, wyprowadzenie. Najczęściej praktyka ta jest stosowana w badaniu „świętych pism” i znamienita większość informacji, jakie krążą w Internecie o niej, krążą właśnie wokół religioznawstwa. 

Egzegeza wsteczna zajmuje się cofaniem krok po kroku z wniosku końcowego do źródeł, skąd takie a nie inne wnioski. 

Zacznijmy od tego, że nasza wędrówka zaczyna się od tak zwanych języków starych (martwych), których ślady mamy w formie pisanej (najwięcej). 

Języki, w których występuje imię Odyna to: Staronorweski (O.N.), Staroangielski, Starosaxoński (dla ułatwienia O.A.S.), Staroniemiecki Wysoki (O.H.G.) i Staroniemiecki (O.G.). 

A więc 

-O.N. =>Óðinn (ð=> zapisywane w klasycznym łacińskim alfabetem jako eth czyli zapis imienia powinien być Óethinn) 

-O.A.S. => Wóden 

-O.H.G. => Wuotan 

-O.G. => Wuodan. 

Te imiona niejako „ewoluowały” z pierwotnego języka zwanego Proto Germańskim. Imię jednookiego władcy szubienic Wōđanaz (rozmontowujemy dalej ) => 

-Wōđaz => bredzący / wściekły 

-sufix ...naz=> Pan/ Władca/ Przywódca. 

Specjaliści od historii lingwistyki wyprowadzili z imienia Wōđanaz następujące pokrewieństwa językowe względem młodszych języków. 

Najpierw zacznijmy od przymiotników: 

J. Gocki (nazywany przez niektórych średnim Niemieckim. Woþs(woths) => Opętany/ Opanowany (przez – przyp. Autora)/ Owładnięty 

-O.N. => Óðr(óethr) => Szalony/ fanatyczny/ Wściekły 

-O.A.S. => Wód => Szalony (tak na bardziej współczesne powinno być bardziej Pierdzielnięty ale… No ale)/ Oszalały/ Opętany/ Zapamiętały/ Opętańczy/ Wariacki 

-Niemiecki (ten obecnie najpopularniejszy nurt) => Woed => Oszalały/ Dziki/ Szalony 

Jeżeli nie zanudziła was jeszcze ta podróż przez lingwistykę to polećmy dalej z tematem. 

W lingwistyce jest takie fajne zjawisko, które w Polsce znane jest pod nazwą Nominizacja. Totalnie abstrakcyjna definicja i powiem, że zjawisko Nominizacji występuje (przynajmniej ja tam szukałem) we wszystkich językach Indoeuropejskich, tak żeby to wyłuszczyć z naukowego na zrozumiały polski to … No ja nie poczuwam się do roli eksperta, więc wyjaśnię jak potrafię. 

W omawianych tutaj przykładach mamy do czynienia z przymiotnikiem, który ma znaczenie również rzeczownikowe. 

I tak N.P. słowo ze S.N. Óðr (óethr) w formie przymiotnikowej znaczy Szalony/ fanatyczny/ Wściekły, tak używając tego słowa w formie rzeczownikowej oznacz : Umysł/ (poczucie) dowcip/ zmysł/ rozsądek/ znaczenie/ wyczucie/ odczucie/ śpiew/ poezja. Skoro już wiemy (mniej więcej mam nadzieję) o co chodzi w tym zjawisku lingwistycznym to polećmy z resztą… 

S.Angielski => Wóð => Dzwięk/ Hałas/ głos/ śpiew 

O.H.G. => wuot => wstrząsająca emocja/ dreszcz emocjonalny/ gwałtowne pobudzenie. 

No dobrze, ale po co ten przelot po języku zrobiłem? 

No po pierwsze po to by pokazać Wam ewolucję samego słowa (to mój konik), po drugie pokazać Wam (właśnie na podstawie rozwoju samych słów), jak w różnych częściach świata przekształcał się sam kult samego jednookiego. I tak na przykład na Islandii (źródle głównego rdzenia legend skandynawskich), Norwegii był on bardziej utożsamiany ze sztuką śpiewem, rozsądkiem, czuciem jako takim (prawdopodobnie emocjonalnym). Ale np. na terenach obecnej Anglii był on postrzegany jako persona związana ze śpiewem, hałasem, szaleństwem i fanatyzmem.